به گزارش خبرگزاری گزارش خبر، در شرایطی که رقابت ساختاری میان ایالات متحده و چین در حوزههای تجارت، فناوری و ژئوپلیتیک شدت گرفته، دیدار دونالد ترامپ و شی جینپینگ در سئول با هدف کاهش تنشها میان دو قدرت اقتصادی جهان برگزار شد. این دیدار، که با استقبال گرم ترامپ همراه بود، بهنظر میرسد زمینهساز توافقی موقت و نوعی «تنفس دیپلماتیک» میان واشنگتن و پکن باشد. اما آیا این دیدار میتواند نقطهعطفی در روابط پرتنش دو کشور باشد؟
این پرسش را در سرویس اقتصادی پایگاه خبری سپاهان خبر با بهنام ملکی، یک اقتصاددان، استاد دانشگاه و معاون سابق نخبگان ریاست جمهوری در میان گذاشتهایم.
در حال حاضر و در این شرایط اختلافات آمریکا و چین در چه سطوحی قرار دارد و محورهای اصلی اختلاف میان واشنگتن و پکن چیست؟
ببینید، اختلافات در سه سطح قابل تحلیل است: تجاری و تعرفهای شامل محدودیت صادرات عناصر نادر خاکی توسط چین، تهدید ترامپ به افزایش تعرفهها، احتمال کاهش تعرفهها و بازگشت خرید سویا از سوی چین و موضوعاتی مانند مالکیت نسخه آمریکایی تیکتاک و هزینههای بندری.
فناوری و سرمایهگذاری شامل گفتوگو درباره کنترلهای صادراتی و مالکیت فکری، احتمال تبادل امتیاز بین منابع معدنی چین و فناوری پیشرفته آمریکا، بیاعتمادی ساختاری همچنان پابرجاست. ژئوپلیتیک شامل درخواست آمریکا از چین برای ایفای نقش در پایان جنگ اوکراین، طالبه چین برای موضعگیری واشنگتن علیه استقلال تایوان و سیاست خارجی ترامپ غیرقابل پیشبینی باقی مانده است.
خب با این شرایط آیا توافق موقت محتمل است و آیا دیدار سئول میتواند به توافقی موقت منجر شود؟
با توجه به فضای مثبت دیدار، احتمال دستیابی به توافق موقت حدود ۶۰٪ برآورد میشود. ویژگیهای این توافق عبارتند از: کاهش موقت تعرفهها از سوی آمریکا، بازگشت محدود خرید کالاهای کشاورزی توسط چین، تعلیق محدودیت صادرات عناصر نادر خاکی و تأکید بر ادامه گفتوگوها بدون امضای توافق رسمی.
به نظر شما پیامدهای اقتصادی این دیدار چیست و اثرات کوتاهمدت این دیدار بر بازارهای جهانی چگونه خواهد بود؟
بازار سهام جهانی رشد موقت خواهد داشت بهویژه در آسیا. طلا با اهش جزئی قیمت بهدلیل کاهش تقاضای دارایی امن مواجه میشود. نفت با افزایش ملایم و خوشبینی به رشد تجارت جهانی ادامه میدهد و نیمهرساناها نیز رشد نسبی با احتمال تسهیل صادرات تراشهرا تجربه خواهند کرد. همچنین به نظر من ارزهای آسیایی تقویت یوآن و وون کره با کاهش تنش و افزایش سرمایهگذاری خارجی مواجه میشوند.
خود شما چقدر به این آتش بس خوش بین هستید؟
دیدار سئول، اگرچه به توافقی پایدار منجر نشده، اما میتواند آغازگر دورهای از گفتوگوهای راهبردی میان دو قدرت جهانی باشد. تجربههای پیشین مانند توافق «فاز یک» در سال ۲۰۲۰ نشان میدهد که آتشبسهای موقت تنها در صورت اصلاحات ساختاری در نظام تجارت و سیاست بینالملل میتوانند پایدار باشند. رقابت در حوزههای فناوری، انرژی، زنجیره تأمین و ژئوپلیتیک همچنان ادامه خواهد داشت.
لیلا کاظمی
منبع خبر: پایگاه خبری سپاهان خبر (sepahankhabar.ir)
